می خواهم بگویم هیچ چیزو کس در این دنیا وجود ندارد که دیدنش به باز کردن تمام چشم بیارزد.

خداوند نعمت بزرگی به آدم ها داده است اینست که از شنیدن سکوت عاجز ند و از این روست که همه آسوده و خوش زندگی میکنند.

روحی گفت:میسوزم. گفتند چرا؟ گفت گناهی بزرگ کرده ام و عذاب میکشم. پرسیدند چگونه؟ گفت از عالمی که در آن هستم نمیتوانم باکلماتی از عالم شما آن را بگویم. گفتند با کلمات جهان ما بگو تا اندکی احساس کنیم. گفت "پوست کندن زنده گوسفند".

"دکتر شریعتی"

عشق یک فریب بزرگ و قوی است و دوست داشتن یک صداقت راستین و صمیمی، بی انتها و مطلق.

عشق در دریا غرق شدن است و دوست داشتن در دریا شنا کردن.

عشق بینائی را میگیرد و دوست داشتن میدهد.

عشق خشن است و شدید و در عین حال ناپایدار و نامطمئن و دوست داشتن لطیف است و نرم و در عین حال پایدار و سرشار اطمینان.

عشق همواره با شک آلوده است و دوست داشتن سراپا یقین است و شک ناپذیر.

عشق هر چه دیرتر میپاید کهنه تر میشود و دوست داشتن نوتر.

عشق نیروئی است در عاشق که او را به معشوق میکشاند؛ و دوست داشتن جاذبه ای است در دوست ، که دوست را به دوست میبرد.

عشق تملک معشوق است و دوست داشتن تشنگی محو شدن در دوست.

عشق معشوق را مجهول و گمنام میخواهد تا در انحصار او بماند، زیرا عشق جلوه ای از خودخواهی و روح تاجرانه یا جانورانه آدمی است و چون خود به بدی خود آگاه است ، آن را در دیگری که میبیند؛ از او بیزار میشو د و کینه بر میگیرد. اما دوست داشتن دوست را محبوب و عزیز میخواهد و میخواهد که همه دلها آنچه را او از دوست در خود دارد داشته باشد. که دوست داشتن جلوه ای از روح خدائی و فطرت اهورائی ادمی است.

(صفحه 64 کویر فصل دوست داشتن)